PORADNIK JĘZYKOWY
NUMER 6 / 2019
W ZESZYCIE
- System certyfi kacji języka polskiego jako obcego (jpjo) funkcjonuje od 2004 r., a w 2015 r. przeszedł głębokie zmiany. Od początku te egzaminy są prowadzone m.in. na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego przez zespół związany z Centrum Języka Polskiego i Kultury Polskiej dla Cudzoziemców „Polonicum”.
- Za najważniejsze przyczyny błędów popełnianych przez studentów ukraińskoi rosyjskojęzycznych podczas nauki jpjo należy uznać homonimię międzyjęzykową oraz interferencję negatywną zarówno w wymowie, jak i podczas formułowania wypowiedzi pisanych.
- Skuteczność metody kontrastywnej w nauczaniu jpjo uczniów białorusko- i rosyjskojęzycznych hamuje przede wszystkim wpływ języka rosyjskiego, co zaznacza się wyraźnie np. podczas nauczania fl eksji nominalnej.
- Poziom świadomości językowej przedstawicieli pierwszego pokolenia Polonii w Kanadzie określają przede wszystkim takie czynniki jak dwujęzyczność i wielokulturowość, sekundarna funkcja polszczyzny w codziennej komunikacji, estetyka wypowiedzi i intuicja mówiących, znacznie rzadziej zaś czynniki normatywno-standaryzacyjne.
- XVIII-wieczne opracowanie normatywne autorstwa M. Dudzińskiego pozwala na analizę ówczesnej polszczyzny północnokresowej jako odmiany regionalnej, której wyznacznikami są kresowizmy o genezie białoruskiej i ukraińsko-białoruskiej, archaizmy, słownictwo wspólne Kresom i gwarom polskim oraz innowacje.
- Badania polszczyzny północnokresowej mają szeroki dorobek, jednakże nie dotyczy on frazematyki, czego przykładem może być wyrażenie im mniej = jak najmniej nienotowane w kartotece zawierającej kilka tysięcy jednostek.
- Językowe kontakty polsko-koreańskie sięgają przełomu XIX i XX w.; ich pierwsze rezultaty w postaci fonetycznych zapisów wyrazów koreańskich znajdujemy w książce Wacława Sieroszewskiego Korea. Klucz Dalekiego Wschodu [1905 r.].
***
Poświadczanie znajomości języka polskiego jako obcego – glottodydaktyka polonistyczna – nauczanie jpjo na Ukrainie, Białorusi, w Kanadzie – polszczyzna dawnych Kresów północno-wschodnich – frazematyka kresowa – kontakty językowe polsko-koreańskie.
ARTYKUŁY I ROZPRAWY
-
Anna Domańska,
Piotr Kajak : Państwowe egzaminy certyfikatowe z języka polskiego jako obcego na Uniwersytecie Warszawskim (po 2015 roku).
-
Olha Popova : Typologia błędów najczęściej popełnianych przez studentów ukraińsko- i rosyjskojęzycznych (na podstawie doświadczeń w nauczaniu języka polskiego jako obcego w Centrum Języka i Kultury Polskiej w Berdiańsku.
-
Anna Czerwińska-Trzaskoma : Problemy z nauczaniem fleksji rzeczownika uczniów białorusko- i rosyjskojęzycznych na poziomie A.
-
Joanna Lustanski : Sytuacja socjolingwistyczna a poziomy świadomości językowej reprezentantów pierwszego pokolenia polonijnego w Kanadzie.
-
Wanda Decyk-Zięba : Zbiór rzeczy potrzebniejszych do wydoskonalenia się w ojczystym języku służących [1776] Michała Dudzińskiego jako źródło wiedzy o polszczyźnie północnokresowej.
-
Jolanta Mędelska,
Marek Marszałek : Zagadkowe im + przysłówek lub przymiotnik w stopniu wyższym. Przyczynek do badań nad frazematyką północnokresową.
-
Kim Gwangseok : Z dziejów językowych kontaktów polsko-koreańskich. Wyrazy koreańskie w książce Wacława Sieroszewskiego Korea. Klucz Dalekiego Wschodu.
RECENZJE
-
Grażyna Zarzycka : W. Miodunka, J. Tambor, A. Achtelik, R. Cudak, D. Krzyżyk, J. Mazur, B. Niesporek-Szamburska, K. Ożóg, A. Pawłowski, D. Praszałowicz, A. Seretny, R. Szul, A. Tambor, T. Zgółka, wsp. M. Smereczniak, K. Graboń, Nauczanie i promocja języka polskiego w świecie. Diagnoza – stan – perspektywy, Katowice 2018.
-
Andrii Baran : I. Kononenko, Język ukraiński i polski: studium kontrastywne, Warszawa 2017.
SŁOWA I SŁÓWKA
