PORADNIK JĘZYKOWY
NUMER 1 / 2011
W ZESZYCIE
- Jakie relacje semantyczne zachodzą między jednostkami X jest zakłopotany
Y-em oraz X ma kłopot z Y-em? Hipotetycznie rozważane są tu kwestie synonimii
i hiponimii, w wyniku czego możliwe jest naszkicowanie eksplikacji tych jednostek.
- Jednostki leksykalne oparte na czasowniku przypomnieć mają dużą frekwencję
we współczesnych tekstach. Przedmiotem analizy jest status i wzajemne
relacje wyrażeń przypomnieć się/o sobie i ich stratyfikacja semantyczna.
- Czemu służy słowo spokojnie? Możliwe są tu alternatywne zastosowania,
które można interpretować jako efekt wartościowania (ujęcie pierwotne), bądź
„ważenia” czynników składających się na jakiś wchodzący w grę wynik (autokorekta).
- Konstrukcje typu Sąd sądem, a sprawiedliwość musi być po naszej stronie
są przeciwstawione innym układom mianownikowo-narzędnikowym, będącym
tautologicznymi predykacjami z elipsą łącznika, jako odrębne jednostki języka.
- Wstępna analiza składniowo-semantycznych cech leksemu pracować
pozwala na łączenie pracy z człowiekiem, kompletna ocena znaczenia tego
czasownika będzie jednak możliwa dopiero po przeprowadzeniu porównania
z czasownikiem robić coś.
- Jednostka leksykalna z górą otwiera jedną pozycję, semantycznie nacechowaną,
dla wyrażeń liczbowych, określających najczęściej wielkość różnicy między
punktami czasowymi i przestrzennymi; jest wewnętrznie nierozsuwalna i ma
zmienny szyk względem swego nadrzędnika.
- Występujące we współczesnej polszczyźnie wileńskiej specyficzne konstrukcje
z się znajdują genezę i egzemplifikację we wcześniejszych stadiach rozwoju
języka polskiego; można je zatem rozpatrywać jako archaizmy peryferyczne.
- Jeśli przyjmujemy, że istnieje i Bóg, i człowiek, to wszechwiedzę może mieć
jedynie istota najwyższa, człowiek może jedynie mieć wiedzę z wyłączeniem wiedzy
na temat wiedzy Boga; w obu tych wypadkach jednostka wiedza ma inną
semantykę.
- Konstrukcje parentetyczne z jak (+ mówić, twierdzić, przypuszczać...) są często
współcześnie używane; przedmiotem analizy jest granica między wyrażeniami
z jak oraz z tak jak, która przebiega w sferze intonacji, składni i semantyki.
- W interpretacji znaczenia operatora oprócz powinny być uwzględnione dwa
typy jego właściwości: 1) wynikające ze statusu wyrażenia, które on tworzy z grupą
imienną w strukturze wypowiedzenia (jako wtrącenie); 2) wynikające z jego
przynależności do klasy przyimków.
- Wypowiedzenia z elipsą form orzeczeniowych występują zarówno w języku
polskim, jak i w rosyjskim, częściej w tym drugim. Szczególnymi zakresami ich
występowania są partie narracyjne i teksty komunikacji internetowej.
- Czy przypisanie nazw roślin do fleksyjnej kategorii nieżywotności jest właściwe,
skoro są argumenty semantyczno-składniowe, które świadczą o przynależności
roślin do wspólnego z ludźmi i zwierzętami świata organizmów żywych?
Semantyka – składnia – jednostki języka – semantyczno-składniowe właściwości
leksemów – znaczenie – struktura znaczenia – interpretacja semantyczna
– relacje semantyczne – typologia kontrastywna języków
ARTYKUŁY I ROZPRAWY
-
Adam Bednarek : Kłopot z kłopotem
-
Jolanta Chojak : Czy przypomnieć się komuś to ‛przypomnieć komuś o sobie’?
-
Magdalena Danielewiczowa : W sprawie spokojnie. Autokorekta.
-
Adam Dobaczewski : O konstrukcjach typu Sąd sądem, a sprawiedliwość musi być po naszej stronie
-
Katarzyna Dróżdż-Łuszczyk : Człowiek się rodzi na pracę, a ptak na latanie. Semantyczno-składniowe a kontekstowe właściwości leksemu pracować
-
Maciej Grochowski : Operator adnumeratywny z górą
-
Elżbieta Janus : Wileńskie konstrukcje z się (ekskurs diachroniczny)
-
Piotr Sobotka : Wiedza i wszechwiedza. Czy człowiek może mieć wolną wolę, jeśli Bóg wie wszystko?
-
Marzena Stępień : Próba rozróżnienia konstrukcji parentetycznych z wyrażeniem jak
-
Jadwiga Wajszczuk : Oprócz – jaka to część mowy? Rozmyślania na marginesie Andrzeja Bogusławskiego studium o znaczeniu rosyjskiego krome
-
Daniel Weiss : Dekapitacja zdań we współczesnej polszczyźnie. O polskich odpowiednikach rosyjskich konstrukcji bezorzeczeniowych
-
Zofia Zaron : Ktoś to znaczy kto? O językowym statusie roślin
SŁOWA I SŁÓWKA