PORADNIK JĘZYKOWY

NUMER 8 / 2016

W ZESZYCIE

  • Trudności ze sformułowaniem definicji predykacji sięgają początków filozofi i. Teoria metainformacyjnej koncentracji uwagi definiuje zjawisko predykacji w kategoriach pragmatycznych, co umożliwia integrację zjawisk dotąd traktowanych rozdzielnie w odniesieniu do systemów języków naturalnych.
  • Jako unikatowy element struktury semantycznej języka polskiego leksem to wymyka się klasyfikacjom, wskazując jednocześnie na uwydatniony charakter członów tematycznych zdania i wiążąc składnik tematyczny (wiązkę składników) z przysługującym mu (i tylko jemu) rematem.
  • Leksykalne jednostki języka o postaci głodny [czegoś], spragniony [czegoś], żądny [czegoś], choć historycznie nawiązują do słów głód, pragnienie, żądza / żądanie, są wykładnikami woli podmiotu doświadczającego, opartymi na prostym semantycznie komponencie [ktoś] chce [czegoś].
  • Jednostki leksykalne zdarzenie i wydarzenie nie są równoznaczne; komponent ‘coś, co się stało’ wyczerpuje definicję pierwszej z nich, natomiast w definicji drugiej zawarte są także inne składniki.
  • We współczesnej polszczyźnie można wyróżnić grupę jednostek leksykalnych używanych jako kwalifikatory działań komunikacyjnych, w tym działań wokalnych. Należą do nich czasowniki nazywające akty mowy, dopuszczające charakterystyki typu [jakimś] głosem, [jakimś] tonem, z [czymś] w głosie.
  • Konstrukcje przyimkowe typu minister od [czegoś], podporządkować pod [kogoś / coś], bliska dla [kogoś], choć nieakceptowane przez normę, są dość często używane i zaczynają zyskiwać aprobatę współczesnych użytkowników polszczyzny.
***

Metainformacyjne koncentrowanie uwagi – podmiot – predykat – struktura tematyczno- rematyczna – jednostki leksykalne języka – reprezentacje znaczeń jednostek leksykalnych języka – wypowiedź metapragmatyczna – kwalifikatory działań wokalnych – jednostka prozodyczna – konstrukcje przyimkowe – synonimia składniowa – poprawność językowa.

ARTYKUŁY I ROZPRAWY

  • Hélène Włodarczyk, Andrè Włodarczyk : O pragmatycznej naturze predykacji (czyli o metainformacji w orzekaniu językowym)
  • Jadwiga Linde-Usiekniewicz : Kłopoty z to. Na marginesie artykułu Magdaleny Derwojedowej i Doroty Kopcińskiej
  • Mariola Wołk : Głód metafizyczny, czyli o znaczeniu wyrażeń głodny [czegoś], spragniony [czegoś], żądny [czegoś]
  • Natalia Zemlanaja : O relacji semantycznej łączącej wyrażenia zdarzenie, wydarzenie, event we współczesnej polszczyźnie
  • Celina Heliasz : Co słychać w głosie? Metapragmatyczne relacje z działań wokalnych
  • Monika Jabłońska : Konstrukcje przyimkowe jako jeden z przejawów analityzacji polszczyzny

GRAMATYKI JĘZYKA POLSKIEGO

  • Alina Kępińska : Czy nasz język jest filozoficzny?, Wywód filozoficzności naszego języka Jana Nepomucena Kamińskiego

RECENZJE

OBJAŚNIENIA WYRAZÓW I ZWROTÓW

BIOGRAMY I WSPOMNIENIA