PORADNIK JĘZYKOWY

NUMER 10 / 2020

W ZESZYCIE

  • Polski apelatyw grom ma relatywnie jasną genezę – jest to dawny derywat urobiony od prasłowiańskiego czasownika grzmieć, jeśli jednak chodzi o tę podstawę słowotwórczą, to jej etymologia w odniesieniu do formy indoeuropejskiej może mieć dwojaką interpretację.
  • Rękopiśmienny utwór Jerzego Argiglobyna z Poznania pt. Wykład nabożny piosnki „Salve Regina” wpisuje się w dzieje XVI-wiecznych polemik religijnych prowadzonych przez wyznawców religii katolickiej oraz wyznań reformowanych, operujących ekspresywnymi środkami leksykalno-semantycznymi.
  • Dokument Unii lubelskiej [1569 r.] charakteryzują filologicznie następujące wyznaczniki: polskojęzyczność tekstu, zróżnicowanie form nazwiskowych sygnatariuszy aktu, kompozycja tekstu, cechy stylu urzędowego i retorycznego, które decydują o jego funkcjach informacyjnych i perswazyjnych.
  • Sarmacka frazeologia zastosowana w tekstach poetyckich Wacława Potockiego grupuje się w trzech głównych polach semantycznych, charakterystycznych dla socjolektu szlacheckiego, którymi są <życie codzienne>, <religia> i <wojna>.
  • Formant -yk/-czyk występuje współcześnie w antroponimach o zróżnicowanej etymologii – pochodzących od imion, nazwisk odapelatywnych, nazwisk wywodzących od określeń wskazujących na zawód lub pełnioną funkcję, a także utworzonych od nazw miejscowych.
  • Leksykalne wykładniki gradacji o pochodzeniu gwarowym (galanty, galancie, galanto) w polszczyźnie potocznej mają ograniczony regionalnie zasięg i znaczenia na ogół uwarunkowane kontekstowo, wyrażając różne wartości wielu cech o charakterze stopniowalnym.
***

Historia języka – etymologia – leksykologia – semantyka – stylistyka – retoryka – dialektologia – słowotwórstwo – frazeologia – antroponimy – nazwy sekwatywne – wykładniki stopnia natężenia cechy.

ARTYKUŁY I ROZPRAWY

GRAMATYKI JĘZYKA POLSKIEGO

OBJAŚNIENIA WYRAZÓW I ZWROTÓW

RECENZENCI

  • Recenzenci „Poradnika Językowego” w 2020 roku.